Składniki mineralne dla odporności dziecka
Po co nam minerały?
Omawiając najważniejszą dziesiątkę dla odporności dziecka, nie można nie wspomnieć o minerałach. Składniki mineralne są pierwiastkami chemicznymi, które są kluczowe w prawidłowym funkcjonowaniu całego organizmu. Również odporności. W ustroju występują zwykle w postaci różnych związków chemicznych np. soli. Choć nie są one dla nas źródłem energii, to zapewniają m.in. właściwe funkcjonowanie układu odpornościowego, kości i mięśni oraz układu nerwowego.
Selen
Pierwiastkiem, który odgrywa szczególną rolę w kształtowaniu układu immunologicznego dziecka jest selen. Jest on naturalnym antyoksydantem, tzw. przeciutleniaczem, który chroni komórki przed nadmiernym stresem oksydacyjnym. Selen uczestniczy w przemianach hormonalnych i odzyskiwaniu kwasu askorbinowego z jego metabolitów oraz tworzy nieaktywne i nietoksyczne kompleksy z metalami ciężkimi tj.: ołów, kadm, rtęć, arsen czy tal. Niektóre badania wykazują, iż pierwiastek ten ma wpływ na stan odżywienia w niedożywieniu białkowo-energetycznym oraz na stan zdrowia w schorzeniach neurologicznych.
Głównymi źródłami selenu są orzechy, ryby i owoce morza, podroby, mięso, jaja, czosnek, produkty zbożowe, warzywa. Orzechy brazylijskie mają bardzo dużą zawartość tego pierwiastka, jednak ze względu na nadmierne kumulowanie aflatoksyn, nie są zalecane w większej ilości do spożycia. Zawartość selenu w produktach pochodzenia roślinnego jest zróżnicowana i uzależniona od rodzaju gleby. Wiadomo jest, iż gleba uprawna w Europie ma niewielkie ilości selenu i możemy cierpieć na jego niedobory.
Zbyt mała podaż selenu może skutkować zmniejszoną produkcją selenoprotein, które pomagają obniżać stany zapalne, chronią układ immunologiczny i chronią przed powstawaniem wielu chorób.
Cynk
Cynk jest pierwiastkiem śladowym biorącym udział w ok. 300 różnych przemianach enzymatycznych w mózgu. Enzymy te są niezbędne do prawidłowego podziału komórkowego, replikacji. Cynk jest niezbędnym pierwiastkiem stymulującym układ odpornościowy, uczestniczy w produkcji wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z kwasów tłuszczowych pochodzących z warzyw.
Cynk jest odpowiedzialny za wydzielanie hormonów insuliny, testosteronu i tyroksyny, jest niezbędny do ekspresji genów, syntezy białek, tłuszczów i węglowodanów, odpowiada za czynność gruczołów płciowych, bierze udział w przemianach witaminy A, syntezie hemu, odpowiada z utrzymanie stabilności błon komórkowych.
Źródłem cynku są przede wszystkim produkty zbożowe, mięso, ryby, orzechy i pestki, drożdże piekarskie, sery podpuszczkowe i nasiona roślin strączkowych
Magnez
Magnez jest nazywany pierwiastkiem życia. Pierwiastek ten odgrywa kluczową rolę dla funkcjonowania całego organizmu. Wpływa na prawidłową pracę układu odpornościowego, zapobiega stanom zapalnym, przyspiesza wchłanianie wapnia w przewodzie pokarmowym, poprawia trawienie – chroni organizm przed zakwaszeniem. Jest konieczny do budowy kości i zębów (w połączeniu z wapniem i witaminą D - zapobiega osteoporozie, jeżeli dostarczamy go w ilości większej niż wapno), wpływa na pracę mózgu, chroni przed udarem mózgu, insulinoopornością, pomaga ustabilizować poziom glukozy u cukrzyków, działa na regulację ciśnienia tętniczego oraz na właściwą pracę serca.
Najlepsze źródła pokarmowe magnezu- pestki dyni, otręby pszenne, kakao, kasza gryczana, migdały, natka pietruszki, płatki owsiane, szpinak.
Wapń
Wapń jest głównym składnikiem mineralnym w organizmie człowieka, jest podstawowym składnikiem układu kostnego. Około 99% wapnia znajduje się w kościach, zębach, paznokciach, których jest podstawowym materiałem budulcowym. Pomaga utrzymać gęstość kości. Niedobór wapnia może prowadzić do tężyczki, która objawia się nadmierną pobudliwością nerwowomięśniową. Wapń wpływa na funkcjonowanie układu mięśniowego. Niedobór wapnia może być skutkiem krzywicy u małych dzieci.
Źródła pokarmowe wapnia: ser edamski tłusty, ser gouda tłusty, jogurt naturalny, mleko, ser twarogowy chudy, soja, migdały, natka pietruszki, orzechy laskowe, orzechy włoskie, fasola biała, słonecznik, szpinak, boćwina, szczaw, kapusta biała, brokuły, płatki owsiane, otręby pszenne, jaja kurze całe, kakao.
Witaminy dla odporności dziecka
Jakie są kluczowe właściwości witamin?
Okres zimowy sprzyja różnego rodzaju infekcjom. Warto zadbać o odporność organizmu. Dlatego tak ważne jest , aby dieta dziecka była urozmaicona, bogata w warzywa i owoce, stanowiące główne źródło witamin.
Witaminy to substancje egzogenne, które muszą być dostarczane z pożywieniem, ponieważ organizm nie ma możliwości ich zsyntetyzowania. Są niezbędnym składnikiem diety, a ich niedobór powoduje wystąpienie wielu objawów chorobowych.
Pełnowartościowa dieta powinna pokryć w pełni zapotrzebowanie na witaminy. W codziennych posiłkach nie może zabraknąć warzyw i owoców, dobrej jakości tłuszczów, węglowodanów, białka pełnowartościowego oraz oczywiście wody.
Witaminy są niezbędnymi koenzymami do prowadzenia reakcji biochemicznych oraz niezbędnymi składnikami do podtrzymywania funkcji życiowych.
Witaminy dzielimy na rozpuszczalne w tłuszczach i w wodzie.
Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach.
Rozpuszczalne w tłuszczach to:
Witaminy rozpuszczalne w wodzie
Witaminy rozpuszczalne w wodzie to wit. C i witaminy z grupy B ( B1-tiamina, B2-rybowlawina, B3-niacyna, B5-kwas pantotenowym, B6-pirydoksyna, B7-Biotyna, B9-kwas foliowy, B12-kobalamina)
Pamiętajmy, że dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości składników odżywczych oraz witamin skutecznie pomoże w walce z infekcjami.
Zupa krem z białych warzyw
Serdecznie zapraszamy do wspólnego rodzinnego, a przede wszystkim zdrowego gotowania! :-)
Składniki
500 g kalafiora
biała cześć pora
2 spore cebule
pół kilograma ziemniaków
200 g selera
2 pietruszki (korzeń)
3 ząbki czosnku
200 g ciecierzycy
3 szklanki wody lub bulionu
200 g śmietany lub mleka
3 łyżki masła klarowanego
4 łyżki soku z cytryny
przyprawy: 2 płaskie łyżeczki soli; po pół płaskiej łyżeczki pieprzu, gałki muszkatołowej i imbiru; szczypta kminu rzymskiego
Przygotowanie
Czy dziecko musi chorować? Co z tą odpornością?
Sezon przeziębień
Jesienią i zimą wciąż, jak bumerang wraca do nas temat odporności dziecka. W okresie intensywnych zachorowań szukamy rozwiązań na wsparcie odporności naszego dziecka.
Kichanie, smarkanie, gorączkowanie… to objawy, które przyprawiają nas o zawrót głowy i trudno nam z myślą, że tak właśnie musi być.
Poprzez kontakt z patogenami, intensywnie rozwijający się układ immunologiczny trenuje, walczy i uczy się radzenia sobie z przeciwnikami.
Można więc rzec, że dziecko chorować musi! Musi mieć kontakt z potencjalnym wrogiem, aby jego odporność prawidłowo rozwijała się wraz z nim.
Czy na pewno czynniki środowiskowe mają kluczowy wpływ na odporność dziecka?
Oczywiste jest, że stan zdrowia dziecka w dużej mierze zależy od czynników takich jak: stan odżywienia mamy w ciąży, rodzaj porodu, karmienia, narażenie na niebezpieczne substancje itd.
Jednak od niedawna wiemy, że w genach również możemy mieć zapisaną podatność na łapanie infekcji bakteryjnych czy wirusowych.
Wróćmy zatem do odporności.
Odporność stanowi swoistą ochronę organizmu przed zakażeniem. Sam układ odpornościowy (immunologiczny) powstał w celu ochrony przed patogenami, a jego składowymi jest odporność wrodzona i nabyta.
W dużym skrócie. Człowiek posiada dwa rodzaje odporności.
Odporność wrodzona — nieswoista, powstaje jeszcze przed narodzinami, jest dziedziczona, szybka, dająca natychmiastowe reakcje zapalne. W jej skład wchodzą m.in.: skóra, pot, soki żołądkowe, wydzieliny, komórki układu immunologicznego oraz związki tj.: interferon, laktoferyna, lizozym, defensyny czy laktoperoksydaza. Do walki stają wtedy: neutrofile, monocyty, Naturals Killers ( NK) i białka dopełniacza. Rolą układu wrodzonego jest wywołanie stanu zapalnego i powiadomienie odporności nabytej o rozpoczęciu walki z wrogiem.
Odporność nabyta — swoista, kształtuje się od narodzin i rozwija się bardzo intensywnie przez pierwsze lata życia dziecka. Odporność nabyta potrzebuje do swojej aktywacji ANTYGENU, czyli obcej substancji, cząsteczki patogenu, która zostanie zaprezentowana układowi immunologicznemu. W ten sposób powstają właśnie przeciwciała.
Odporność nabyta rozwija się ona do kilku dni po kontakcie z patogenem i charakteryzuje się tzw. pamięcią immunologiczną.
W dużym skrócie. Im więcej kontaktu z patogenem, tym szybsza i silniejsza przed nim obrona.
Autor: Aleksandra Majsnerowska
Laktoferyna - doskonała broń w walce z infekcjami?
Jak wesprzeć odporność dziecka?
Jesień zawitała do Nas wielkimi krokami co czuć w powietrzu.
Brak odpowiedniego nasłonecznienia, zmniejszona aktywność na świeżym powietrzu, nieprawidłowo zbilansowana dieta to jedne z wielu czynników wpływających na osłabienie odporności.
W jaki sposób możemy wspierać układ immunologiczny dziecka?
Zadbajmy o różnorodną dietę
Nie przegrzewajmy
Nie zapominajmy o codziennej dawce ruchu
Rozważmy wsparcie probiotykami i laktoferyną.
Czym jest laktoferyna?
Laktoferyna to białko serwatkowe, występujące naturalnie w płynach ustrojowych organizmu. Wytwarzana jest przez komórki błon śluzowych oraz komórki układu odpornościowego – neutrofile. Białko występujące w mleku krowim i mleku kobiecym, jest to naturalny regulator aktywności układu odpornościowego, który potrafi stymulować organizm do efektywniejszej walki z zakażeniem. W okresie noworodkowym pobudza do działania komórki odpowiedzi immunologicznej zarówno wrodzonej, jak i nabytej. Wykazuje działania przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe i przeciwbakteryjnie. To właśnie siara, czyli pierwsze mleko mamy, posiada największy poziom laktoferyny około siedem razy więcej niż mleko w późniejszym okresie laktacji.
Laktoferyna - w jakim celu stosować?
Laktoferynę stosuje się profilaktycznie przed infekcjami wirusowymi i bakteryjnymi. Stosuje się również w leczeniu wrzodów żołądka, biegunki oraz chorób zapalnych jelit. Posiada zdolność do hamowania rozwoju zakażenia spowodowanego wirusem zapalenia typu C. Działa profilaktycznie Laktoferyna to białko wiążące i transportujące żelazo oraz pomaga regulować jego wchłanianie w jelicie. Dodatkowo stymuluje rozwój ośrodkowego układu nerwowego. Laktoferyna zaleca się wprowadzać dziecku w postaci zawiesiny doustnej do stosowania w kroplach. Rekomendowany okres suplementacji to 3 miesiące.
My polecamy suplement diety https://laktoferyna.com/
Autor: Dietetyk kliniczny Ewelina Lisowska