Witaminy dla odporności dziecka

Jakie są kluczowe właściwości witamin?

Okres zimowy sprzyja różnego rodzaju infekcjom. Warto zadbać o odporność organizmu. Dlatego tak ważne jest , aby dieta dziecka była urozmaicona, bogata w warzywa i owoce, stanowiące główne źródło witamin.

Witaminy to substancje egzogenne, które muszą być dostarczane z pożywieniem, ponieważ organizm nie ma możliwości ich zsyntetyzowania. Są niezbędnym składnikiem diety, a ich niedobór powoduje wystąpienie wielu objawów chorobowych.

Pełnowartościowa dieta powinna pokryć w pełni zapotrzebowanie na witaminy. W codziennych posiłkach nie może zabraknąć warzyw i owoców, dobrej jakości tłuszczów, węglowodanów, białka pełnowartościowego oraz oczywiście wody.

Witaminy są niezbędnymi koenzymami do prowadzenia reakcji biochemicznych oraz niezbędnymi składnikami do podtrzymywania funkcji życiowych.

Witaminy dzielimy na rozpuszczalne w tłuszczach i w wodzie.

Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach.

Rozpuszczalne w tłuszczach to:

  • Witamina A- wykazuje właściwości przeciwzapalne, odpowiada za procesy widzenia, Źródła pokarmowe tej witaminy znajdziemy w: maśle, oleju, żółtkach jaj, morelach, marchewce i szpinaku. Objawem niedoboru m.in będzie: zaburzenia widzenia o zmierzchu, opóźniony rozwój umysłowy, zmiany skórne.
  • Witamina D3- reguluje również procesy energetyczne w organizmie, bierze udział w syntezie białek, wpływa na pracę mięśni szkieletowych, gruczołów przytarczycowych, układu nerwowego, immunologicznego i endokrynnego. Jej obecność w organizmie uzależniona jest przede wszystkim od ekspozycji na słońce, gdyż 90% zapotrzebowania związana jest z syntezą w skórze. Czynnikami, które utrudniają przyswajanie witaminy D, jest zbyt krótki czas przebywania na słońcu, szerokość geograficzna, warunki pogodowe takie jak mgła czy zachmurzenie. Z racji niewielkiego jej występowania również w produktach żywnościowych, często niemożliwe jest jej całkowite pokrycie i suplementacja staje się niezbędna. Najwięcej witaminy D w produktach znajduje się w tranie, rybach, żółtku.
    Witaminę D3 powinniśmy podawać od okresu niemowlęctwa gdyż jej niedobór przyczynia się do rozwoju krzywicy u dzieci, zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy chorób zapalnych i autoimmunologicznych.

 

  • Witamina E- wykazuje działanie przeciwzapalne, wpływa na wydolność mięśni, chroni przed rozwojem miażdżycy. Znajduje się w olejach roślinnych, migdałach, pistacjach, słoneczniku, roślinach strączkowych, produktach zbożowych.
    Objawem niedoboru może być m.in. zaburzenia narządu wzroku, osłabienie mięśni, zaburzeniami układu czerwonokrwinkowego.

 

  • Witamina K- jej rolą w organizmie jest regulacja procesu krzepnięcia krwi, utrzymanie prawidłowej struktury kości. Źródła pokarmowe tej witaminy znajdziemy w: pomidorach, kapuście włoskiej, szpinaku, botwince, brokułach, oraz brukselce.
    Niedobór witaminy K może skutkować: spowolnieniem gojenia ran, trudnościami w mineralizacji kości, chorobą krwotoczna noworodków, zaburzeniami krzepnięcia krwi.

Witaminy rozpuszczalne w wodzie

Witaminy rozpuszczalne w wodzie to wit. C i witaminy z grupy B ( B1-tiamina, B2-rybowlawina, B3-niacyna, B5-kwas pantotenowym, B6-pirydoksyna, B7-Biotyna, B9-kwas foliowy, B12-kobalamina)

  • Witamina C - jest naturalnych antyoksydantem i pomaga oczyszczać organizm z wolnych rodników. Stanowi ona ważny koenzym reakcji biochemicznych.
    Niedobory witaminy C mogą powodować zaburzenia w syntezie kolagenu, a co za tym idzie, zmiany skórne, obrzęki dziąseł, kruchość naczyń włosowatych, czy łamliwość kości. Ciekawostką jest fakt, że przedawkowanie tej witaminy nie jest możliwe, ponieważ organizm wydala jej nadmiar z moczem. Organizm ludzki nie syntetyzuje witaminy C, ale jest ona niezbędna dla właściwego funkcjonowania. Bierze ona udział w procesach metabolizmu tryptofanu, tyrozyny oraz kwasu foliowego. Witamina C chroni również organizm przed zanieczyszczeniami i toksynami.

 

  • Witamina B6 - bierze udział w wielu przemianach enzymatycznych, w przemianach węglowodanów, białek, tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Witamina B6 bierze również udział w prawidłowym przebiegu reakcji odpornościowych. Źródłem witaminy B6 są produkty roślinne i zwierzęce tj.: produkty zbożowe, ziemniaki, mięso, wędliny.

 

  • Witamina B12 - bierze udział w tworzeniu czerwonych krwinek, zapobiegając anemii. Wspomaga również przemianę metaboliczną węglowodanów i tłuszczów, odpowiada za sprawny układ nerwowy i pobudza apetyt. Jej znaczenie w funkcjonowaniu układu nerwowego polega na tworzeniu osłonek nerwowych oraz tworzeniu serotoniny. Witamina B12 występuje w mięsie, rybach, jajach oraz nabiale.

Pamiętajmy, że dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości składników odżywczych oraz witamin skutecznie pomoże w walce z infekcjami.

przez admin

Zupa krem z białych warzyw

Serdecznie zapraszamy do wspólnego rodzinnego, a przede wszystkim zdrowego gotowania! :-)

Dziś proponujemy zupę krem z białych warzyw.

Składniki

500 g kalafiora
biała cześć pora
2 spore cebule
pół kilograma ziemniaków
200 g selera
2 pietruszki (korzeń)
3 ząbki czosnku
200 g ciecierzycy
3 szklanki wody lub bulionu
200 g śmietany lub mleka
3 łyżki masła klarowanego
4 łyżki soku z cytryny
przyprawy: 2 płaskie łyżeczki soli; po pół płaskiej łyżeczki pieprzu, gałki muszkatołowej i imbiru; szczypta kminu rzymskiego

Przygotowanie

  1. Rozgrzejcie w garnku masło. Na małym ogniu, zeszklijcie pokrojoną w kosteczkę cebulę, później dodajcie starty czosnek oraz pokrojoną w plastry białą część pora.
  2. Obierzcie pietruszkę i pokrójcie w plasterki. Następnie dodajcie ją do garnka wraz z obranym i pokrojonym w kostkę selerem oraz ziemniakami.
  3. Kalafiora podzielcie na różyczki i wrzućcie do garnka.
  4. Co chwilę mieszając, smażcie przez ok. 1 - 2 minuty.
  5. Następnie dodajcie ciecierzycę wraz z zalewą, gorący bulion, doprawcie i zagotujcie na większym ogniu.
  6. Zmniejszcie ogień, przykryjcie i gotujcie do miękkości przez ok. 20 minut.
  7. Na koniec dodajcie mleko oraz śmietankę i zmiksujcie na krem.
    Smacznego!

przez admin

Laktoferyna - doskonała broń w walce z infekcjami?

Jak wesprzeć odporność dziecka?

Jesień zawitała do Nas wielkimi krokami co czuć w powietrzu.

Brak odpowiedniego nasłonecznienia, zmniejszona aktywność na świeżym powietrzu, nieprawidłowo zbilansowana dieta to jedne z wielu czynników wpływających na osłabienie odporności.
Dzieci powróciły już do przedszkoli i szkół i ich, a więc ich wciąż rozwijających się układ immunologiczny narażony jest na łapanie różnego rodzaju infekcji.

W jaki sposób możemy wspierać układ immunologiczny dziecka?
Zadbajmy o różnorodną dietę
Nie przegrzewajmy
Nie zapominajmy o codziennej dawce ruchu
Rozważmy wsparcie probiotykami i laktoferyną.

Czym jest laktoferyna?

Laktoferyna to białko serwatkowe, występujące naturalnie w płynach ustrojowych organizmu. Wytwarzana jest przez komórki błon śluzowych oraz komórki układu odpornościowego – neutrofile. Białko występujące w mleku krowim i mleku kobiecym, jest to naturalny regulator aktywności układu odpornościowego, który potrafi stymulować organizm do efektywniejszej walki z zakażeniem. W okresie noworodkowym pobudza do działania komórki odpowiedzi immunologicznej zarówno wrodzonej, jak i nabytej. Wykazuje działania przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe i przeciwbakteryjnie. To właśnie siara, czyli pierwsze mleko mamy, posiada największy poziom laktoferyny około siedem razy więcej niż mleko w późniejszym okresie laktacji.

Laktoferyna - w jakim celu stosować?

Laktoferynę stosuje się profilaktycznie przed infekcjami wirusowymi i bakteryjnymi. Stosuje się również w leczeniu wrzodów żołądka, biegunki oraz chorób zapalnych jelit. Posiada zdolność do hamowania rozwoju zakażenia spowodowanego wirusem zapalenia typu C. Działa profilaktycznie Laktoferyna to białko wiążące i transportujące żelazo oraz pomaga regulować jego wchłanianie w jelicie. Dodatkowo stymuluje rozwój ośrodkowego układu nerwowego. Laktoferyna zaleca się wprowadzać dziecku w postaci zawiesiny doustnej do stosowania w kroplach. Rekomendowany okres suplementacji to 3 miesiące.

 

My polecamy suplement diety https://laktoferyna.com/

 

 

Autor: Dietetyk kliniczny Ewelina Lisowska

przez admin

Kwasy Omega 3, a układ nerwowy dziecka

Kwasy Omega 3

Tłuszcze to bardzo ważne dla zdrowia i rozwoju dziecka składniki odżywcze. Stanowią one źródło energii oraz budulec odpowiadający za prawidłowy rozwój układu nerwowego i wzrokowego. W diecie dziecka powinny dominować zdrowe i urozmaicone tłuszcze roślinne i zwierzęce, stanowiące źródło kwasów tłuszczowych, w tym niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT).

Kwasy Omega-3 odgrywają istotną rolę w rozwoju układu nerwowego dziecka, który kształtuje się intensywnie w życiu płodowym i we wczesnym dzieciństwie. Okazuje się, że zbyt niskie spożycie kwasów Omega-3 przez ciężarną kobietę może przyczyniać się zaburzeń mielinizacji komórek nerwowych i przyczyniać się do powstawania ciężkich chorób umysłowych. Kwasy Omega-3 m.in. sprzyjają prawidłowemu działaniu funkcji błon komórek nerwowych kory mózgu, działają przeciwzapalnie, przeciwalergicznie hamując nadmierną odpowiedź immunologiczną. Ponieważ nie podlegają one syntezie w organizmie, muszą być dostarczane wraz z pożywieniem.

Najistotniejszym źródłem kwasów Omega-3, zwłaszcza frakcji długołańcuchowych kwasów tłuszczowych DHA i EPA, które odgrywają najistotniejszą rolę dla układu nerwowego, znajduje się w tłuszczach ryb i zwierząt morskich. Kwas alfa-linolenowy w większych ilościach znajduje się w oleju lnianym oraz w roślinach zielonych. Jednak ogólna ilość tłuszczu w roślinach jest zbyt niska dla potrzeb metabolizmu człowieka.

Poziom kwasów Omega-3 w organizmie uzależniony jest zatem od spożycia przede wszystkim ryb oraz od ich gatunku, stanu fizjologicznego czy akwenu połowu. W diecie ubogiej w ryby oraz zwierzęta morskie występują istotne braki kwasów Omega-3 i suplementacja wydaje się być konieczna.

mgr Aleksandra Majsnerowska

Dietetyk kliniczny

przez admin

Celiakia u dzieci

Celiakia

Celiakia to choroba trzewna charakteryzująca się trwałą nietolerancją białek gluteinowych. Należy ona do chorób o podłożu autoimmunologicznym, która rozwija się u osób predysponowanych genetycznie. 

W wyniku ekspozycji na gluten w pożywieniu dochodzi do uszkodzenia błony śluzowej jelita cienkiego, co w konsekwencji powoduje zmniejszone możliwości przyswajania oraz wykorzystywania składników pokarmowych i doprowadzą do niedożywienia organizmu.

Najczęstsze objawy celiakii u dzieci

  • Przewlekła biegunka
  • Bóle brzucha
  • Niedożywienie
  • Niskorosłość
  • Choroby zapalne skóry
  • Anemia
  • Padaczka
  • Osłabienie mięśniowe
  • Ataksja

Przy podejrzeniu celiakii lekarz prowadzący zleca odpowiednią diagnostykę serologiczną z krwi na obecność przeciwciał. Przy niedoborze przeciwciał, szczególnie IgA, badania te mogą dawać fałszywie ujemne wyniki. Ponadto podwyższony poziom przeciwciał nie musi wiązać się ze zmianami w jelicie cienkim, dlatego też ważne w diagnostyce jest wykonanie biopsji jelita cienkiego.

Obecnie dostępna jest nowoczesna, molekularna diagnostyka predyspozycji do celiakii, polegająca na wykrywaniu polimorfizmów związanych z obecnością antygenów HLA-DQ2 i HLA-DQ8. Oczywiście dodatnie wyniki nie wskazują na aktywną chorobę, lecz na predyspozycje genetyczne do jej wystąpienia.

Gluten

Gluten jest to sprężysta i plastyczna masa składająca się w 80-90% z białek, których główną część stanowią rozpuszczalne w alkoholu prolaminy. Prolaminą białka pszenicy jest gliadyna, odpowiedzialna za powstawanie alergii na białko pszenicy oraz nietolerancje pokarmowe, do których zalicza się celiakię. Białka gluteinowe powodują pulchnienie i nadają produktowi charakterystyczną konsystencję podczas wypieku.

Sucha substancja glutenu składa się z 80-90% białek, 5-10% sacharydów, 5-10% lipidów i niewielkiej ilości soli mineralnych. Gliadyny stanowią 40-50%, gluteiny 35-40% a 3-7% stanowią albuminy i globuliny.

Według Światowej Organizacji Zdrowia WHO za „żywność bezglutenową” uznaje się produkty naturalnie bezglutenowe lub te, które zawierają maksymalnie 20mg na 1 kg. Dla tych produktów wykorzystywany jest znak przekreślonego kłosa.

Dieta bezglutenowa polega na unikaniu w diecie zbóż, do których zalicza się pszenicę, żyto, jęczmień, owies i orkisz oraz ich przetworów tj.:

  • kasze
  •  płatki
  • otręby
  • makarony z mąki glutenowej
  • kiełki
  • produkty na bazie mąki
  • syropy
  • słody, ekstrakty słodowe
  • skrobia pochodząca z pszenicy, jęczmienia lub żyta.

Sam owies nie zawiera naturalnie glutenu, jednak jego spożycie na diecie bezglutenowej nie jest wskazane. Owies jest zbożem bardzo zanieczyszczonym glutenem na polu oraz w procesie przetwarzania. Obecnie jednak można kupić owies bezglutenowy certyfikowany, a zatem w pełni bezpieczny dla osób chorujących na celiakię.

Dieta bezglutenowa

W diecie bezglutenowej należy zwrócić również uwagę na obecność glutenu w dodatkach do leków, chemii gospodarczej czy żywności bezglutenowej, zanieczyszczonej w zakładach żywienia zbiorowego. Istotne w tym przypadku jest czytanie etykietek na produktach, które muszą zawierać informacje również o zagrożeniu zanieczyszczenia glutenem. Gluten może znajdować się również w produktach tj.: ketchup, kiełbasa, napoje i zupy instant, buliony, gotowe sosy, sosy sojowe, soki i koncentraty pomidorowe, musztarda, majonez, guma do żucia, landrynka, smakowe produkty mleczne itp.

Produkty naturalnie bezglutenowe oraz produkty roślinne o wysokiej wartości odżywczej, które powinny znajdować się w diecie i z pewnością mogą zastąpić przetwory z glutenem to m.in.:

  • kukurydza,
  • proso,
  • sorgo,
  • miłka abisyńska,
  • ryż,
  • gryka,
  • amarantus,
  • komosa ryżowa,
  • soja,
  • ziemniaki,
  • ziarno lnu,
  • babka płesznik.

Uwaga. Podczas zakupów warto czytać etykietki i zwracać uwagę na produkty oznaczone specjalnymi znakami kłosa i „gluten free”. Sięgając po te produkty, mamy pewność, że nie zawierają nawet śladowych ilości glutenu w swoim składzie.

Dietetyk kliniczny

mgr Aleksandra Majsnerowska

przez admin