Probiotyki dla odporności dziecka
Czym tak właściwie są probiotyki?
Omawiając najważniejszą dziesiątkę dla odporności dziecka, nie można nie wspomnieć o probiotykach. Probiotyki to żywe drobnoustroje, które mają zdolność do wywierania korzystnego efektu zdrowotnego u gospodarza. Korzystny efekt zdrowotny powinien być potwierdzony w badaniach klinicznych. Istotną cechą probiotyków jest brak ich patogenności oraz udowodniona skuteczność kliniczna.
Rola probiotyków
W ostatnich latach probiotykom przypisuje się istotną rolę, gdyż mogą korzystnie wpływać na zmniejszanie stanów zapalnych, regulację układu immunologicznego, przywracanie prawidłowej mikroflory jelitowej oraz regulacji pracy całego przewodu pokarmowego. Probiotyczne szczepy bakteryjne przede wszystkim stymulują układ odpornościowy do ochrony przed patogennymi bakteriami, wirusami i grzybami. Jednak należy pamiętać, że odpowiednio dobrana probiotykoterapia może przynieść korzystną poprawę dla zdrowia.
Probiotyki a mikroflora jelitowa dziecka
Mikroflorę jelitową maluszka można wspierać dobrej jakości preparatami probiotycznymi. U dzieci najlepiej udokumentowanie jest stosowanie probiotyków w ostrej biegunce infekcyjnej oraz zapobieganiu biegunki podczas antybiotykoterapii. Probiotyki wykazują korzystne działanie również w atopowym zapaleniu skóry oraz alergiach pokarmowych.
Preparaty probiotyczne
Dobrej jakości preparaty probiotyczne, zawierające prozdrowotne właściwości, mogą korzystnie wpłynąć na na organizm dziecka. Probiotyki to żywe mikroorganizmy, mają dobroczynny wpływ na nasz organizm, to konkretne szczepy mikroorganizmów, które są w stanie przetrwać długą drogę wiodącą od talerza do jelit.
Drodzy rodzice wiecie już, że wzmacnianie odporności organizmu jest od dostarczania odpowiedniej ilości składników odżywczych, od odpowiedniego nawadniania, regularnego wysiłku fizycznego. W zakresie funkcji immunologicznej bakterie probiotyczne stymulują odpowiedź immunologiczną organizmu-poprzez wzmacnianie jak i wygaszanie nadmiernej reakcji układu odpornościowego. Zapobiegają rozwojowi bakterii oraz grzybów i pleśni. Zaletą probiotyków jest usprawnienie pracy przewodu pokarmowego, biorą czynny udział w trawieniu laktozy, syntezę wit. z grupy B oraz witaminy K, zwiększa biodostępność pierwiastków tj.: żelazo, cynk, wapń.
Warto sięgać po preparaty probiotyczne dobrej jakości. Polecamy probiotyki Sanprobi.
Autor: Aleksandra Majsnerowska
Roślinka o super mocach
Aloes – super roślinka o super mocach
Aloes to roślina, której właściwości lecznicze znamy od tysięcy lat.Występuje w klimacie ciepłym i suchym. Aloes wykorzystywany jest do produkcji produktów leczniczych oraz kosmetyków. W liściach aloesu zgromadzone jest dużo wody a sok z aloesu polecany jest osobom zmagającym się z anemia ponieważ jego żel jest bogaty w żelazo.
Aloes i jego właściwości dla organizmu
Sok a Żel Aloesowy -sok znajduje się tuż pod skórką, ma kolor żółtozielonkawy. Sok ze skórki zawiera chemiczne substancje antrachinowe między innymi aloinę. Związki chemiczne mają działanie przeczyszczające, wykorzystywane są w małych dawkach, przeważnie stosuje się je w postaci tabletek, ponieważ naturalny sok jest gorzki .
Miąższ to część liścia ,która znajduje się pod zieloną skórką. Jest to lepka, włóknista ciecz- to właśnie miąższ jest bogaty w substancje lecznicze, może zwalczać różne bóle , zapalenia , goić rany, wzmacniać układ odpornościowy i odżywiać. Miąższ można stosować doustnie lub bezpośrednio na skórę. Aloes zawiera również dużą ilość polisacharydów.- Ważna szczególnie jest obecność acemannanu, który ma właściwości lecznicze. Swoje właściwości lecznicze aloes zawdzięcza wspólnemu działaniu 80 klas różnego typu związków oraz 200 molekuł biologicznie aktywnych. Cukry proste i złożone są grupą która buduje aloes. Składnikami cukrów są glukoza i mannoza , które należą do monosacharydów( cukrów prostych) oraz acemannan i celuloza, które są polisacharydami( cukry złożone). Glukoza i mannoza są dostawcami niezbędnej energii. Polisacharydy wspomagają pracę jelit , tworzą barierę która chroni przed szkodliwym działaniem kwasów, bakterii i innych substancji drażniących.
Acemannan i jego właściwości
Acemannan wspiera układ trawienny i odpornościowy. Dzięki swoim włóknom chroni błonę śluzową żołądka oraz jelit, ułatwia wypróżnianie, usuwa toksyny z organizmu dzięki czemu substancje odżywcze szybciej się wchłaniają. Acemannan zabija również wirusy, bakterie i grzyby, a w szczególności candidę.
Substancje antrachinowe są kolejną grupą składników aloesu. Mają one silne działanie przeczyszczające , pobudzają detoksykację i zwalczają agresorów w organizmie. Aloes odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu układu odpornościowego. Suplementacja aloesem prowadzi do zwiększenia żywotności komórek makrofagów oraz skuteczności walki z patogenami. Aloes wykazuje działanie antybakteryjne, antywirusowe i przeciwgrzybicze. Wspiera również pracę przewodu pokarmowego poprzez odżywienie mikrobiomu jelitowego.
Aloes bomba witamin i minerałów.
Aloes bogaty jest w aminokwasy, enzymy, kwasy tłuszczowe, posiada grupę witamin-głównie: witaminy A, C i E o właściwościach antyoksydacyjnych, które zwalczają wolne rodniki oraz stres oksydacyjny, witamina B12, kwas foliowy i cholina. Aloes jest również dosyć bogaty w minerały tj.: wapń,miedź, selen,mangan, magnez,chrom, cynk, sód i potas.Aloes zawiera pewne ilości kwasu salicynowego, który jest jednym ze składników aspiryny. Kwas ten pełni funkcję antybakteryjne i przeciwzapalne. Enzymy zawarte w aloesie ułatwiają proces fizykochemicznych, są odpowiedzialne za rozkład molekuł, które tworzą nowe komponentny. W aloesie można znaleźć enzym brandykinazę ,która stymuluje układ odpornościowy a w przypadku zranienia , zwalcza zapalenie i łagodzi ból. Zawiera również enzym karboksypeptydazę.który zabliżnia rany i łagodzi ból. Sterydy to kolejna grupa składników zawartych w aloesie, w szczególności lupeol ma właściwości przeciwzapalne, antyseptyczne oraz przeciwbólowe.
Dawkowanie u dziecka
Aloes można podawać dziecku po 1 roku życia. W diecie dziecka sprawdza się również doskonale w zaparciach. Bezpieczne dawkowanie u dziecka po 12 m-cy to 1 łyżeczka lub 1 łyżka rozcieńczona z wodą. Pamiętaj! Duże dawki aloesu mogą powodować luźne stolce u dzieci.
Kwas foliowy w diecie dziecka
Zielone warzywa i owoce to doskonałe źródło mikroelementów, w tym ważnych dla regulacji apetytu u dzieci folianów. Foliany to grupa związków, które wykazują biologiczną aktywność kwasu foliowego.
Niska aktywność folianów już w życiu płodowym, zaburzenia metylacji u mamy i związania z nimi hiperhomocysteinemia, mogą przyczyniać się do niedoborów u dziecka.
A skąd niska aktywność kwasu foliowego i ciężarnej, skoro tyle go w żywieniu i suplementacji przyszłej mamy?
Jakie mogą być skutki niedoboru kwasu foliowego u dziecka?
Kwas foliowy w diecie dziecka odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, krwiotwórczego i sercowo-naczyniowego. Ponadto kwas foliowy wpływa na przyswajanie żelaza w organizmie.
Niedobory folianów u dziecka mogą objawiać się:
- osłabieniem,
- dużą wrażliwością,
- zmęczeniem,
- utratą apetytu,
- apatią,
- problemami ze snem,
- problemami z koncentracją i skupieniem uwagi,
- problemami z pamięcią.
Pomimo, iż kwas foliowy dodawany jest do wielu produktów żywnościowych, jego przyswajalność jest różna. Syntetyczny kwas foliowy może nie być właściwie wchłaniany i przyswajany przez organizm. Nawet ten w preparacie dla przyszłej mamy. Niestety wysycenie słabo przyswajalnym kwasem foliowym może maskować niedobór witaminy B12 i anemię megaloblastyczną.
Produkty o wysokiej zawartości kwasu foliowego w diecie:
- zielone warzywa tj.: sałata, szpinak, brokuły, natka pietruszki, szparagi
- banany,
- pomarańcze,
- pieczywo pełnoziarniste,
- wątróbka,
- jaja,
A co jeśli dziecko nie lubi jeść zielonych warzyw i ryzyko niedoborów może być duże?
Jeśli Twoje dziecko ogranicza spożycie produktów, ma słaby apetyt, wykazuje objawy anemii, czy niedoborów witamin z grupy B, skonsultuj się ze specjalistą w celu przeprowadzenia odpowiedniej diagnostyki i włączenia odpowiedniej suplementacji.
mgr Aleksandra Majsnerowska
dietetyk kliniczny, pedagog
Składniki mineralne dla odporności dziecka
Po co nam minerały?
Omawiając najważniejszą dziesiątkę dla odporności dziecka, nie można nie wspomnieć o minerałach. Składniki mineralne są pierwiastkami chemicznymi, które są kluczowe w prawidłowym funkcjonowaniu całego organizmu. Również odporności. W ustroju występują zwykle w postaci różnych związków chemicznych np. soli. Choć nie są one dla nas źródłem energii, to zapewniają m.in. właściwe funkcjonowanie układu odpornościowego, kości i mięśni oraz układu nerwowego.
Selen
Pierwiastkiem, który odgrywa szczególną rolę w kształtowaniu układu immunologicznego dziecka jest selen. Jest on naturalnym antyoksydantem, tzw. przeciutleniaczem, który chroni komórki przed nadmiernym stresem oksydacyjnym. Selen uczestniczy w przemianach hormonalnych i odzyskiwaniu kwasu askorbinowego z jego metabolitów oraz tworzy nieaktywne i nietoksyczne kompleksy z metalami ciężkimi tj.: ołów, kadm, rtęć, arsen czy tal. Niektóre badania wykazują, iż pierwiastek ten ma wpływ na stan odżywienia w niedożywieniu białkowo-energetycznym oraz na stan zdrowia w schorzeniach neurologicznych.
Głównymi źródłami selenu są orzechy, ryby i owoce morza, podroby, mięso, jaja, czosnek, produkty zbożowe, warzywa. Orzechy brazylijskie mają bardzo dużą zawartość tego pierwiastka, jednak ze względu na nadmierne kumulowanie aflatoksyn, nie są zalecane w większej ilości do spożycia. Zawartość selenu w produktach pochodzenia roślinnego jest zróżnicowana i uzależniona od rodzaju gleby. Wiadomo jest, iż gleba uprawna w Europie ma niewielkie ilości selenu i możemy cierpieć na jego niedobory.
Zbyt mała podaż selenu może skutkować zmniejszoną produkcją selenoprotein, które pomagają obniżać stany zapalne, chronią układ immunologiczny i chronią przed powstawaniem wielu chorób.
Cynk
Cynk jest pierwiastkiem śladowym biorącym udział w ok. 300 różnych przemianach enzymatycznych w mózgu. Enzymy te są niezbędne do prawidłowego podziału komórkowego, replikacji. Cynk jest niezbędnym pierwiastkiem stymulującym układ odpornościowy, uczestniczy w produkcji wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z kwasów tłuszczowych pochodzących z warzyw.
Cynk jest odpowiedzialny za wydzielanie hormonów insuliny, testosteronu i tyroksyny, jest niezbędny do ekspresji genów, syntezy białek, tłuszczów i węglowodanów, odpowiada za czynność gruczołów płciowych, bierze udział w przemianach witaminy A, syntezie hemu, odpowiada z utrzymanie stabilności błon komórkowych.
Źródłem cynku są przede wszystkim produkty zbożowe, mięso, ryby, orzechy i pestki, drożdże piekarskie, sery podpuszczkowe i nasiona roślin strączkowych
Magnez
Magnez jest nazywany pierwiastkiem życia. Pierwiastek ten odgrywa kluczową rolę dla funkcjonowania całego organizmu. Wpływa na prawidłową pracę układu odpornościowego, zapobiega stanom zapalnym, przyspiesza wchłanianie wapnia w przewodzie pokarmowym, poprawia trawienie – chroni organizm przed zakwaszeniem. Jest konieczny do budowy kości i zębów (w połączeniu z wapniem i witaminą D - zapobiega osteoporozie, jeżeli dostarczamy go w ilości większej niż wapno), wpływa na pracę mózgu, chroni przed udarem mózgu, insulinoopornością, pomaga ustabilizować poziom glukozy u cukrzyków, działa na regulację ciśnienia tętniczego oraz na właściwą pracę serca.
Najlepsze źródła pokarmowe magnezu- pestki dyni, otręby pszenne, kakao, kasza gryczana, migdały, natka pietruszki, płatki owsiane, szpinak.
Wapń
Wapń jest głównym składnikiem mineralnym w organizmie człowieka, jest podstawowym składnikiem układu kostnego. Około 99% wapnia znajduje się w kościach, zębach, paznokciach, których jest podstawowym materiałem budulcowym. Pomaga utrzymać gęstość kości. Niedobór wapnia może prowadzić do tężyczki, która objawia się nadmierną pobudliwością nerwowomięśniową. Wapń wpływa na funkcjonowanie układu mięśniowego. Niedobór wapnia może być skutkiem krzywicy u małych dzieci.
Źródła pokarmowe wapnia: ser edamski tłusty, ser gouda tłusty, jogurt naturalny, mleko, ser twarogowy chudy, soja, migdały, natka pietruszki, orzechy laskowe, orzechy włoskie, fasola biała, słonecznik, szpinak, boćwina, szczaw, kapusta biała, brokuły, płatki owsiane, otręby pszenne, jaja kurze całe, kakao.
Witaminy dla odporności dziecka
Jakie są kluczowe właściwości witamin?
Okres zimowy sprzyja różnego rodzaju infekcjom. Warto zadbać o odporność organizmu. Dlatego tak ważne jest , aby dieta dziecka była urozmaicona, bogata w warzywa i owoce, stanowiące główne źródło witamin.
Witaminy to substancje egzogenne, które muszą być dostarczane z pożywieniem, ponieważ organizm nie ma możliwości ich zsyntetyzowania. Są niezbędnym składnikiem diety, a ich niedobór powoduje wystąpienie wielu objawów chorobowych.
Pełnowartościowa dieta powinna pokryć w pełni zapotrzebowanie na witaminy. W codziennych posiłkach nie może zabraknąć warzyw i owoców, dobrej jakości tłuszczów, węglowodanów, białka pełnowartościowego oraz oczywiście wody.
Witaminy są niezbędnymi koenzymami do prowadzenia reakcji biochemicznych oraz niezbędnymi składnikami do podtrzymywania funkcji życiowych.
Witaminy dzielimy na rozpuszczalne w tłuszczach i w wodzie.
Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach.
Rozpuszczalne w tłuszczach to:
Witaminy rozpuszczalne w wodzie
Witaminy rozpuszczalne w wodzie to wit. C i witaminy z grupy B ( B1-tiamina, B2-rybowlawina, B3-niacyna, B5-kwas pantotenowym, B6-pirydoksyna, B7-Biotyna, B9-kwas foliowy, B12-kobalamina)
Pamiętajmy, że dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości składników odżywczych oraz witamin skutecznie pomoże w walce z infekcjami.
Alergeny w piernikach
Święta alergików
Mamy alergików mają w Święta nie lada wyzwanie. Nawet wbrew pozorom, pyszne ciasteczka, czyli pierniczki mogą być groźne dla alergika. Dzieje się tak z powodu składników, z których zostały przygotowane. Spora część z nich jest alergenami.
Trochę teorii
Alergia pokarmowa to niepożądana reakcja organizmu, wyzwalana lub kształtowana poprzez patogenetyczne mechanizmy immunologiczne.
Alergia pokarmowa powstaje wtedy, gdy występuje swoista odpowiedź immunologiczna w kontakcie z alergenem pokarmowym. Nadwrażliwość ta jest zależna od kilku czynników tj.: predyspozycje genetyczne, środowiskowa ekspozycja na alergeny oraz inne niespecyficzne czynniki środowiskowe. Częściej na alergie zapadają dzieci w rodzinach, gdzie występuje alergia.
Najczęstsze reakcje pokarmowe występują po alergenach z tzw. wielkiej ósemki do której zaliczane są:
Wyróżniamy 4 typy reakcji alergicznych:
Typ I – reakcja atopowa skóry – związana jest z predyspozycją genetyczną danej osoby do nadmiernej produkcji ustroju przeciwciał. Alergia pokarmowa związana jest najczęściej z natychmiastową reakcją. Objawy alergii występują do 3 godzin po spożytym posiłku.
Typ II – reakcja cytotoksyczna i cytolityczna – reakcja, w której uczestniczą przeciwciała odpornościowe skierowane przeciwko antygenom znajdującym się w układzie krążenia albo antygenom stanowiącym element budowy komórki lub wiążącym się z jej powierzchnią.
Typ III – reakcja alergiczno – immunologiczna wywołana tworzeniem kompleksów immunologicznych – wywołuje działanie zapalne w wybranych narządach ustroju.
Typ IV –reakcja alergiczna wywołana udziałem limfocytów – stany nadwrażliwości organizmu.
Co z tymi piernikami?
W skład naszych ulubionych pierników wchodzą przyprawy korzenne, mąka, jaja, miód pszczeli, mleko czy kakao. Wszystkie te składniki to potencjalne alergeny pokarmowe. Nawet niewielka ich ilość może wywołać silne reakcje alergiczne.
Miód to nieodłączny składnik tradycyjnych pierniczków. Choć zdrowy i naturalny, zawiera pyłki kwiatowe, które mają właściwości alergizujące. Objawy alergii na miód pszczeli są różne. Na ciele może pojawić się pokrzywka, obrzęk, ból głowy czy astma oskrzelowa.
Mąka, której używamy do pieczenia pierników, także może wywołać reakcje alergiczne ze względu na pszenicę, która należy do Wielkiej Ósemki Alergenów. Podobnie jest z mlekiem i jajkiem. Alergia na mleko występuje u dzieci niezwykle często, a objawy uwidaczniają się na skórze oraz w postaci dolegliwości układu pokarmowego i oddechowego. Dzieci często też alergizują na białka jaja kurzego, które często dodajemy do świątecznych wypieków i dań.
Ostatnim składnikiem wartym uwagi jest kakao. Choć uznaje się, że uczulenie na kakao występuje u dzieci rzadko, to niestety jego spożycie może wiązać się z występowaniem objawów alergii. Dzieci cierpiące na nietolerancję histaminy mogą mieć wiele niepożądanym objawów po spożyciu większej ilości pierników i innych wyrobów czekoladowych.
Jeśli masz w domu alergika i chcesz ustrzec go przed objawami alergii, możesz skorzystać z przepisu na naszej stronie:
Produkty pszczele dla zdrowia dziecka, czy na pewno?
Miód i produkty pszczele dla zdrowia dziecka
Odporność dziecka w okresie wzmożonych zachorowań możemy wspierać na różne sposoby. Jedynym z nich jest włączanie do diety dziecka miodu oraz produktów pszczelich, o silnych właściwościach zdrowotnych. Czy produkty pszczele faktycznie pomogą pozbyć się infekcji i bólu gardła? Czy wszystkie dzieci mogą spożywać produkty pszczele?
Miód na katar i nie tylko
Zacznijmy od najpopularniejszego z produktów, czyli miodu pszczelego. Miód pozyskiwany jest przez pszczoły z nektaru kwiatowego oraz wydzielin znajdujących się w niektórych liściach drzew. Składa się on głównie z cukrów prostych tj.: glukoza i fruktoza i wody. Ten naturalny produkt jest również bogatym źródłem kwasów organicznych, karotenoidów, flawonów, enzymów, witamin i minerałów. Miód doskonale sprawdzi się w leczeniu uzupełniającym przy zapaleniach krtani i gardła, gdyż działa przeciwzapalnie, chroni śluzówkę nosa , rozrzedza katar ułatwiając jego wydobywanie.
Pamiętaj! Jeśli chcesz zachować wszystkie właściwości miodu, nie dodawaj go do gorącej wody.
Miód nie dla każdego dziecka
Dziecku do 12 m-ca życia nie podawaj miodu pszczelego, nawet tego, który jest poddany obróbce termicznej. Miód jest produktem niepasteryzowanym, a więc nie jest wolny od zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Spory bakterii mogą być przenoszone przez pszczoły z gleby do miodu. Jednym z najbardziej niebezpiecznych zatruć u niemowląt może być zatrucie botuliną, bardzo silną neurotoksyną, produkowaną w organizmie przy udziale bakterii Clostridium botulinum.
W ograniczonej ilości podawaj miód dziecku, które zmaga się z nadwagą i otyłością. Choć miód pszczeli zawiera w składzie sporo składników odżywczych, zawiera niestety również spore ilości cukrów prostych, które powinny być kontrolowane w diecie dzieci. Z pewnością nie powinniśmy traktować tego produktu jako “zdrowszego” zamiennika cukru białego.
Z dużą ostrożnością podawaj również miód pszczeli, kiedy w domu masz małego alergika. Alergia na produkty pszczele może wystąpić u osób uczulonych na alergeny tj.: pyłki drzew, traw, chwastów oraz zarodniki grzybów. Miody nektarowe zawierają spore ilości pyłków roślin wiatropylnych, które najczęściej uczulają w okresie wiosenno-letnim. Czy produkty pszczele mogą stać się Superfoods również dla alergików?
Pyłek pszczeli
Pyłek pszczeli to mieszanina pyłków kwiatowych i śliny owadów, występująca w postaci małych kuleczek. Pszczoły gromadzą pyłek pszczeli w plastrach ula, jako zapas żywnościowy. Charakteryzuje się wyjątkowo aromatycznym zapachem i złocistym kolorem. Pyłek pszczeli to prawdziwa bomba witaminowa, dlatego znajduje swoje zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń. Systematyczne podawanie pyłku pszczelego wesprze układ odpornościowy każdego malucha. Tak, jak i miód może uczulać, choć wielu wprowadza niewielkie ilości pyłku pszczelego poza sezonem pylenia, właśnie w celu naturalnego odczulania.
Pyłek można bezpiecznie podawać dzieciom od 3 roku życia w ilości od 1 do 3 łyżeczek. Można podawać go z wodą lub dodawać np. do jogurtów.
Propolis
Propolis to produkt pszczeli, w skład którego wchodzi wosk pszczeli, żywica, olejki eteryczne garbniki, woski roślinne. Propolis zawiera wiele minerałów tj.: miedź, magnez, cynk, żelazo, a także witaminy ( wit. z grupy B, E, biotyna) . U dzieci można go stosować jako środek leczniczy w schorzeniach skóry, w zapaleniu gardła, infekcjach dróg moczowych, bólach zębów oraz w wsparciu odporności.
Działa: antybiotycznie, przeciwutleniająco, uspokajająco.
Propolis występuje często w formie nalewki z alkoholem, dlatego też przy wyborze preparatu należy uważnie czytać jego skład. Na rynku występuje też sporo preparatów z propolisem, które mogą być stosowane również u maluszków po 1 roku życia.
Pierzga pszczela
Pierzga to produkt mało znany i rzadko stosowany w celach zdrowotnych. To właśnie pierzga stanowi podstawowy pokarm pszczół, który jest mieszaniną pyłku kwiatowego, śliny i miodu. Jest to produkt fermentowany, który pszczelarze zbierają jako zapas pokarmu dla pszczół. Pierzga ma kwaśno-żywiczy posmak-dopiero po rozpuszczeniu zyskuje słodki, kwiatowy smak. Pierzga podobnie jak pyłek jest wszechstronną multiwitaminą zwierającą spore ilości witamin i minerałów, tłuszcze, białka, węglowodany. .Pierzgę można podawać podobnie jak pyłek do gotowych dań -chociaż lepiej ją wcześniej namoczyć. Pierzga jest produktem o silniejszym działaniu dlatego dzieciom na początku podawać niewielką ilość. Skutecznie wspiera odporność i mikrobiom jelitowy.
Dynia w diecie dziecka
Sezon na dynię trwa w najlepsze – ale czy wiesz jakie cenne wartości dla twojego dziecka ma dynia?
Dynia będzie doskonałym warzywem na rozpoczęcie przygody z jedzeniem podczas rozszerzania diety. Dzięki dużej zawartości błonnika sprzyja prawidłowemu rozwojowi mikroflory, która intensywnie się rozwija w pierwszych latach życia. Dynia poprawia perystaltykę jelit, zapobiegając przy tym zaparciom. Stanowi doskonałe źródło witaminy A, B, C oraz minerałów tj.: cynk, wapń, żelazo.
Dynia zawiera spore ilości beta karotenu, który jako przeciwutleniacz zmiata rodniki i działa przeciwzapalnie.
Z dyni możecie wyczarować wiele pysznych dań.
Placuszki, babeczki, zupę krem czy owocowo-dyniowy mus to tylko kilka z tych dań, które z pewnością pokochają maluchy.
Rodzicu czy wiesz, że pestki dyni pomagają w walce z pasożytami?
Świeże pestki dyni sprawdzają się dobrze w walce z pasożytami, ponieważ zawarta w nich kukurbitacyna przenika w pasożyty rażąc ich układ nerwowy.
Dzieci są w grupie zwiększonego ryzyka zakażeń pasożytniczych. Naturalne kuracje warto przeprowadzać u wszystkich członków rodziny przynajmniej raz w roku i to szczególnie jesienią. Oczywiście na co dzień dbajmy o higienę, uczmy dzieci mycia rąk oraz produktów żywnościowych, a w szczególności owoców i warzyw.
Jak stosować pestki dyni by zwalczyć pasożyty?
Zastosuj u dzieci ok 15-30 g pestek z dyni , możesz wymieszać je z miodem lub mlekiem np.ryżowym-podaj pestki na czczo,po śniadaniu potem podaj dodatkowo łyżkę oleju rycynowego lub oliwę z oliwek. Kuracje możesz powtórzyć po 2,3 dniach.
Ewelina Lisowska
Dietetyk kliniczny
Czy dziecko musi chorować? Co z tą odpornością?
Sezon przeziębień
Jesienią i zimą wciąż, jak bumerang wraca do nas temat odporności dziecka. W okresie intensywnych zachorowań szukamy rozwiązań na wsparcie odporności naszego dziecka.
Kichanie, smarkanie, gorączkowanie… to objawy, które przyprawiają nas o zawrót głowy i trudno nam z myślą, że tak właśnie musi być.
Poprzez kontakt z patogenami, intensywnie rozwijający się układ immunologiczny trenuje, walczy i uczy się radzenia sobie z przeciwnikami.
Można więc rzec, że dziecko chorować musi! Musi mieć kontakt z potencjalnym wrogiem, aby jego odporność prawidłowo rozwijała się wraz z nim.
Czy na pewno czynniki środowiskowe mają kluczowy wpływ na odporność dziecka?
Oczywiste jest, że stan zdrowia dziecka w dużej mierze zależy od czynników takich jak: stan odżywienia mamy w ciąży, rodzaj porodu, karmienia, narażenie na niebezpieczne substancje itd.
Jednak od niedawna wiemy, że w genach również możemy mieć zapisaną podatność na łapanie infekcji bakteryjnych czy wirusowych.
Wróćmy zatem do odporności.
Odporność stanowi swoistą ochronę organizmu przed zakażeniem. Sam układ odpornościowy (immunologiczny) powstał w celu ochrony przed patogenami, a jego składowymi jest odporność wrodzona i nabyta.
W dużym skrócie. Człowiek posiada dwa rodzaje odporności.
Odporność wrodzona — nieswoista, powstaje jeszcze przed narodzinami, jest dziedziczona, szybka, dająca natychmiastowe reakcje zapalne. W jej skład wchodzą m.in.: skóra, pot, soki żołądkowe, wydzieliny, komórki układu immunologicznego oraz związki tj.: interferon, laktoferyna, lizozym, defensyny czy laktoperoksydaza. Do walki stają wtedy: neutrofile, monocyty, Naturals Killers ( NK) i białka dopełniacza. Rolą układu wrodzonego jest wywołanie stanu zapalnego i powiadomienie odporności nabytej o rozpoczęciu walki z wrogiem.
Odporność nabyta — swoista, kształtuje się od narodzin i rozwija się bardzo intensywnie przez pierwsze lata życia dziecka. Odporność nabyta potrzebuje do swojej aktywacji ANTYGENU, czyli obcej substancji, cząsteczki patogenu, która zostanie zaprezentowana układowi immunologicznemu. W ten sposób powstają właśnie przeciwciała.
Odporność nabyta rozwija się ona do kilku dni po kontakcie z patogenem i charakteryzuje się tzw. pamięcią immunologiczną.
W dużym skrócie. Im więcej kontaktu z patogenem, tym szybsza i silniejsza przed nim obrona.
Autor: Aleksandra Majsnerowska
Laktoferyna - doskonała broń w walce z infekcjami?
Jak wesprzeć odporność dziecka?
Jesień zawitała do Nas wielkimi krokami co czuć w powietrzu.
Brak odpowiedniego nasłonecznienia, zmniejszona aktywność na świeżym powietrzu, nieprawidłowo zbilansowana dieta to jedne z wielu czynników wpływających na osłabienie odporności.
W jaki sposób możemy wspierać układ immunologiczny dziecka?
Zadbajmy o różnorodną dietę
Nie przegrzewajmy
Nie zapominajmy o codziennej dawce ruchu
Rozważmy wsparcie probiotykami i laktoferyną.
Czym jest laktoferyna?
Laktoferyna to białko serwatkowe, występujące naturalnie w płynach ustrojowych organizmu. Wytwarzana jest przez komórki błon śluzowych oraz komórki układu odpornościowego – neutrofile. Białko występujące w mleku krowim i mleku kobiecym, jest to naturalny regulator aktywności układu odpornościowego, który potrafi stymulować organizm do efektywniejszej walki z zakażeniem. W okresie noworodkowym pobudza do działania komórki odpowiedzi immunologicznej zarówno wrodzonej, jak i nabytej. Wykazuje działania przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe i przeciwbakteryjnie. To właśnie siara, czyli pierwsze mleko mamy, posiada największy poziom laktoferyny około siedem razy więcej niż mleko w późniejszym okresie laktacji.
Laktoferyna - w jakim celu stosować?
Laktoferynę stosuje się profilaktycznie przed infekcjami wirusowymi i bakteryjnymi. Stosuje się również w leczeniu wrzodów żołądka, biegunki oraz chorób zapalnych jelit. Posiada zdolność do hamowania rozwoju zakażenia spowodowanego wirusem zapalenia typu C. Działa profilaktycznie Laktoferyna to białko wiążące i transportujące żelazo oraz pomaga regulować jego wchłanianie w jelicie. Dodatkowo stymuluje rozwój ośrodkowego układu nerwowego. Laktoferyna zaleca się wprowadzać dziecku w postaci zawiesiny doustnej do stosowania w kroplach. Rekomendowany okres suplementacji to 3 miesiące.
My polecamy suplement diety https://laktoferyna.com/
Autor: Dietetyk kliniczny Ewelina Lisowska